Non-Verbal Relations in Sanai’s Lyrics

Document Type : Research article extracted from thesis and dissertation

Authors

1 Ph.D. student of Persian language and literature, Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran

2 Assistant Professor of Persian Language and Literature, Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran

Abstract

Non-verbal communication, which is one of the most important human cognitive tools in society, can be deciphered according to culture and language. The importance of this research is due to Sanai's types of sonnets and his focus on the lovers’ relationship. These are established in Sanai’s poetry according to the position, power, type of sonnet, and the choice of narrative and non-narrative expression style as well as their intentions which are classified as 1- sensory: focusing on the five senses 2- behavioral: focusing on actions of the special situations, and 3- cognitive and abstract: focusing on personal interpretation. One of the findings of this study is that most of the lover’s attention in non-verbal communication is cognitive. Also, most of the lover's non-verbal communication is sensory and especially visual, like coquetry and eyebrow movements. Therefore, in Qalandarian songs, some non-verbal relations are more private and new and are often accompanied by behavioral and cognitive actions. Also, the discourse of silence is almost absent in this kind of relationship. Although there are many conversations with the beautiful lover in the history of Persian literature, the non-verbal relations with the rebellious lover of Qalandar in Sanai's poetry are often behavioral and cognitive. Thus, it is concluded that non-verbal relationships in romantic sonnets are based on visual and sensory relationships, while in Qalandarian sonnets, the cognitive aspect of the relationships is more emphasized.

Keywords

Main Subjects


  • منابع

    • ایرانی، زهرا و دیگران (1398)، «بررسی معناشناسی گفتمان خاموشی در تخلّص مولانا بر اساس غزلیات شمس»، مطالعات تطبیقی، س13، ش50: 229- 259.
    • برکو، روی و دیگران (1393)، مدیریت ارتباطات، ترجمه‌ی سید محمد اعرابی و داوود ایزدی، تهران: دفتر نشر پژوهش­های فرهنگی.
    • پرین، لارنس (1383)، درباره شعر، ترجمه فاطمه راکعی، تهران: اطلاعات.
    • پورنامداریان، تقی (1392)، در سایه آفتاب، شعر فارسی و ساخت­شکنی در شعر مولوی، تهران: سخن.
    • حسن­زاده میرعلی، عبدالله و غزاله حیری آبکناری (1398)، «بررسی کارکردها و فراوانی ارتباط­های غیر کلامی در رمان چشمهایش»، رخسار زبان، س3، ش9: 61-86.
    • دادجو، دره (1388)، موسیقی شعر حافظ، تهران: زرباف اصل.
    • رازی، شمس قیس (1387)، المعجم فی معاییر اشعار العجم، تصحیح محمد بن عبدالوهاب قزوینی، تهران: زوار.
    • سنایی، مجدود بن آدم (1385)، دیوان اشعار، به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی، تهران: سنایی.
    • شریف­نسب، مریم و سمیه کرمی (1392)، «سیر سبکی داستان در غزلیات سنایی غزنوی و عطار نیشابوری»، سبک­شناسی نظم و نثر، س6، ش19: 259-283 .
    • قاسم­زاده، سید علی و دیگران (1397)، «تحلیل مفاهیم و کارکرد ارتباطات غیر کلامی در شاهنامه»، زبان و ادبیّات فارسی، س26، ش29: 18-157.
    • محسنیان راد، مهدی (1393)، ارتباطات شناسی، تهران: سروش.
    • محمودی، مریم و دیگران (1395)، «ارتباط غیر کلامی در روایت­های تاریخ بیهقی»، کاوش­نامه زبان و ادبیّات فارسی، س17، ش32: 201-231.
    • نودهی مقدم، کبری و محمدرضا نشایی (1397)، «ارتباط غیر کلامی شاخصه سبکی منظومه افسانه نیما یوشیج»، زبان و ادبیّات فارسی، س14، ش15: 89-108.
    • میرزاییان، پریوش و دیگران (1398)، «نقش ارتباط غیر کلامی در اشعار اخوان در القای اندیشه یأس و ناامیدی»، زبان و ادبیّات فارسی، س27، ش87: 257-284.
    • میل، جان استوارت (1398)، ملاحظاتی در باب شعر و انواع آن، ترجمه محمدهادی حاجی بیگلو، تهران: شبخیز.
    • نجفی، ابوالحسن (1395)، مبانی زبان­شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی، تهران: نیلوفر.
    • هارجی، اُوون و دیگران (1393)، مهارت­های اجتماعی در ارتباطات میان­فردی، ترجمه مهرداد فیروزبخت و خشایار بیگی، تهران: رشد.

    هرش، ادوارد (1398)، شعر را چگونه بخوانیم (دل باختن به شعر)، ترجمه مجتبی ویسی، تهران: نیلوفر.