The Study of the Principles and Techniques of Surrealism in the Novel A Guide to Dying with Medicinal Herbs

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor of Loss and Persian Literature, Payame Noor University

2 Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, East Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

Abstract

Abstract
Surrealism is a school launched in the early twentieth century with an aim to correct humankind's definition of reality. Relying on principles such as dreams, madness, wonder, and the psychological moment, this school of art sought to provide a context for changing the world by transforming humankind's understanding of existence. Although in literature, surrealism is more employed in poetry, some of its main practitioners such as André Breton have also written novels. In Iran, surrealism has been employed in both poetry and novels, and many works have been created based on the principles and techniques of this school. The novel "A Guide to Dying with Medicinal Herbs" by Atieh Attarzadeh is one of these works. In this novel, the author has tried to use the principles of surrealism to depict the turbulent layers of the mind of a blind girl who sees the world differently due to sinking into a world of illusions and contradictory fantasies. The present article aims to examine the principles and techniques of the school of surrealism in this novel via a descriptive-analytical method. It tries to trace the factors that have helped promote the surreal meaning in this work. The results of the study show the form and the content of the novel have well managed to create a surreal atmosphere in the work through an emphasis on the protagonist's blindness that has led to her different perceptions of the outside world, her isolated lifestyle, and also the imaginary presence of Abu Ali Sina who has particular views on the soul, body, and the manner of the confluence of the two.

Keywords


منابع
- برتون، آندره. (1383). سرگذشت سوررئالیسم، ترجمه‌ی عبدالله کوثری، تهران: نی.
- ـــــ. (1372). «قسمت‌هایی از مانیفست اوّل سوررئالیسم»، ترجمه‌ی رضا سیّدحسینی، ادبیّات داستانی، سال 1، شماره‌ی 6، صص 21-19.
- بهنام‌فر، محمّد و مصطفی غریب. (1396). «تطبیق غزلی از مولانا با غزلی از سنایی براساس مؤلّفه‌های مکتب سوررئالیسم»، ادبیّات عرفانی و اسطوره‌شناختی، سال 13، شماره‌ی 47، صص 164- 139.
- بودافر، پیر. (1382). شاعران امروز فرانسه، ترجمه‌ی سیمین بهبهانی، تهران: علمی و فرهنگی.
- بیگزبی، سی.و.ای. (1397). دادا و سوررئالیسم، ترجمه‌ی حسن افشار، تهران: مرکز.
- ثروت، منصور. (1390). آشنایی با مکتب‌های ادبی، تهران: علم.
- حسن‌زاده میرعلی، عبدالله و محمّدرضا عبدی (1392). «نگاهی گذرا به جلوه‌های سوررئایستی هشت‌کتاب»، ادبیّات پارسی معاصر، سال 3، شماره‌ی 1، صص 95- 77.
- ریچاردز، آی ای. (1382). فلسفه‌ی بلاغت، ترجمه‌ی علی محمّدی آسیابادی، تهران: نشر قطره.
- ذوالفقاری، حسن و همکاران. (1395). «شیوه‌های انعکاس سوررئالیسم در رمان‌های معاصر و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها با مبانی غربی‌اش»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی، شماره‌ی 32، صص 261-243.
- رید، هربرت. (1351). معنی هنر، ترجمه‌ی نجف دریابندری، تهران :انتشارات جیبی.
- سیّدحسینی، رضا. (1384). مکتب‌های ادبی، تهران: نگاه.
- شمیسا، سروش. (1391). مکتب‌های ادبی، تهران: قطره.
- عطّارزاده، عطیّه. (1398). راهنمای مردن با گیاهان دارویی، تهران: چشمه.
- فتوحی، محمود. (1397). بلاغت تصویر، تهران: سخن.
- قویمی، مهوش. (1387). «بوف کور» و «شازده‌احتجاب»: دو رمان سوررئالیست»، پژوهش‌نامه‌ی علوم انسانی، شماره‌ی 57، صص 334- 317.
- میتوز، جی اچ. (1382). آندره برتون، ترجمه‌ی کاوه میرعبّاسی، تهران: ماهی.