A Study of the Elements of Naturalism in the Novel Winter 62 with a Focus on Breaking Taboos

Document Type : Research article extracted from thesis and dissertation

Authors

1 university

2 Babolsar University of Mazandaran

3 mazandaran university

4 آمل خیابان نور فجر ۴ فاضلی ۷ پلاک ۳

Abstract

Abstract
Naturalism is a school that defines human beings based on their instinctive desires and considers their actions and thoughts to stem from their inner nature. The followers of this school believe in the deterministic nature of fate, heredity and environment and thus address the grim side of life. Employing an extremist approach, they represent erotic matters, crimes and catastrophes in their works. Naturalist writers strongly reject the notion of humankind’s perfection and their freewill to fight and control the existent deficiencies. They believe that a person is led towards a determined fate, the results of which have already been fixed. This study aims to trace the elements of naturalism in the novel Winter 62 by Ismail Fasih, which frequently employs such techniques as the grim depiction of life, detailed description of calamities, breaking taboos, the equation of humankind with animals, etc. The results of the study show that Fasih strategically and differently breaks taboos and moral and conventional redlines. Winter 62 uses taboos in order to depict the anomalies and the ugly aspects of life, to protest unfavorable and excessive rules, to expose the real intentions of the hypocrites and the opportunists, and also to highlight such concepts as patriotism and philanthropy, all of which are reflected in the work along with Fasih’s bitter criticisms against war.

Keywords

References

منابع
- اسکولز، رابرت. (1387). عناصر داستان. ترجمه‌ی فرزانه طاهری. چ 3. تهران: نشر مرکز.
- پاینده، حسین. (1389). داستان کوتاه در ایران. ج1. تهران: انتشارات نیلوفر.
- تراویک، باکنر. (1376). تاریخ ادبیّات جهان. ترجمه­ی عربعلی رضایی. ج 1. چ 2. تهران: انتشارات فروزان.
- حسن‌زاده میرعلی، عبدالله. (1387). سیر ناتورالیسم در اروپا. سمنان: دانشگاه سمنان.
- ــــــــــــــــــــــــــــــــ. (1388). سیر ناتورالیسم در ایران. سمنان: دانشگاه سمنان.
- خوش‌کیش، عزیز. (1395). بررسی جلوه‌های ناتورالیسم درداستان‌های کوتاه اسماعیل فصیح. پایان‌نامه­ی کارشناسی ارشد. دانشگاه لرستان.
- رحمانیان، زینب، عادل‌زاده، پروانه، پاشایی فخری، کامران. (1398). «میزان و چگونگی کاربرد تابو در ادبیّات داستانی معاصر». فصل­نامه­ی تخصّصی سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب). س19- ش3- صص 263- 284.
- ریویر، کلود. (1385).درآمدی بر انسان‌شناسی. ترجمه­ی ناصر فکوهی. چ 7. تهران: نشر نی.
- زرّین‌کوب، عبدالحسین. (1378). نقد ادبی. چ6- تهران: انتشارات امیرکبیر.
- سیّدحسینی، سیّدرضا. (1389). مکتب‌های ادبی. چ 16، ج 1. تهران: انتشارات نگاه.
- صادقی شهپر، رضا، پیرمرادی، سیما. (1392). «یک گام به سوی بومی‌گرایی؛ نقد داستان‌های اسماعیل فصیح حرکت از ناتورالیسم به سوی رئالیسم». فصل­نامه­ی پژوهش زبان و ادبیّات فارسی. س 8 . ش 29- صص 173- 199.
- طایفی، شیرزاد، خجسته، الناز. (1391). «بررسی و تحلیل تابو در «بوف کور». مجلّه‌ی ادب فارسی. دوره‌ی 2- ش 1- صص 101-122-
- فرزدقی، معصومه. (1391). بررسی ویژگی‌های رئالیستی و ناتورالیستی در داستان «دل‌کور» اسماعیل فصیح. پایان‌نامه­ی کارشناسی ارشد. دانشگاه سیستان و بلوچستان.
- فروید، زیگموند. (1390). توتم و تابو. ترجمه­ی محمّدعلی خنجی. نشرالکترونیکی.
- فصیح، اسماعیل. (1368). «زمستان 62». چ 4. تهران: نشر آسیم.
- فضایی، یوسف. (1387). «تابو و انواع آن». مجلّه­ی چیستا. ش 252- صص 48- 63.
- فورست، لیلیان و اسکرین، پیتر. (1375). ناتورالیسم. حسن افشار. تهران: نشر مرکز.
- گرانت، دیمیان. (1375). رئالیسم. ترجمه‌ی حسن افشار. چ 5. تهران: نشر مرکز.
- میرصادقی، جمال. (1382). داستان‌نویس‌های نام‌آور معاصر ایران. تهران: انتشارات اشاره.
- ـــــــــــــــــــــــ (1394). عناصر داستان. چ 9. تهران: نشر سخن.
- میرعابدینی، حسن. (1387).صدسال داستان‌نویسی ایران. ج 2. چ 5. تهران: نشر چشمه.
- یعقوبی، پارسا. (1386). «آشنایی با تابوشکنی ادبی و سیر آن در ادبیّات کلاسیک فارسی». دانشکده­ی ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران. ش 183- صص 263- 284.
Research Journal of Literacy Schools
Volume 4, Issue 12
March 2021
Pages 77-100

Files

Share

How to cite

Statistics