Investigation of Ideological Historiography and Components of Socialist Realism in the Collection of Az Ranji-ke Mibarim in the Light of Critical Stylistics Approach

Authors

1 university of mazandaran

2 kowsar university of bojnoord

Abstract

Abstract
Critical stylistics, by analyzing different layers of text, seeks to identify concepts beneath the surface of language and discover its dominant ideology. Socialist literary texts were introduced into Iranian fictional literature by Soviet socialist literature and Tudeh party (Iranian version of socialist party), which represented Marxism in Iran. It was one of the most important political movements in Iran during the years 1320-1332. This party as an advocate of leftist literature, it overwhelmingly absorbed writers and intellectuals in the community and dictated  their writing style according to their own manifesto. Al-e Ahmad is also one of the writers who joined the party and became a member for a while. He wrote the collection of Az Ranji-ke Mibarim during his time in the Tudeh party. In this research, two opening and interrelated parts of this collection, namely “Darreh –he Khazan-zadeh” and “Zirabi-ha” are analyzed within the light of critical stylistics. The present study seeks to explain the authors’ position, how and the extent of the reflection of socialist teachings in the text of two narratives. Genre determination is also a critical stylistic function that is considered as another objective of this research. The result implies that the authors’ performance in reflecting historical event is ideological historiography and the narrative of “Darreh0he Khazan zadeh” is within a socialist narrative structure; “Zirabiha,” however, lacks socialist teachings and can be a postcolonial narrative with themes of immigration and exile. The narrative genre, according to its historical content, is a non-fiction one.

Keywords


  • منابع

    - آبراهامیان، یرواند.(1377). ایران بین دو انقلاب(درآمدی بر جامعه­شناسی سیاسی ایران معاصر). ترجمه‌ی‌ احمد گل­محمّدی و محمّدابراهیم فتّاحی. چ 11. تهران: نی.

    - اقدامات غیر قانونی.(1326). شورای متّحده­ی مرکزی. ج 1. نشریّه­ی وزارت کار.

    - آل احمد، جلال.(1357). از رنجی که می­بریم. چ 2. تهران: امیر کبیر.

    - ـــــــــــــــــــ .(1357). یک چاه و دو چاله و مثلاً شرح احوالات. تهران: رواق.

    - ـــــــــــــــــــ .(1379). در خدمت و خیانت روشن‌فکران. چ4. تهران: فردوس.

    - انوری، حسن و حسن احمدی گیوی.(1385). دستور زبان فارسی2. تهران: فاطمی.

    - بوشه، راجر.(1385). نظریّه­های جباریت از افلاطون تا آرنت. ترجمه‌ی­ فریدون مجلسی. تهران: مروارید.

    - پنی­کوک، الستر.(1378). «گفتمان­های قیاس ناپذیر». ترجمه‌­ی سیّدعلی­اصغر سلطانی. فصل‌نامه­ی علوم سیاسی. س1. ش 4. صص 118-154.

    - ترشیزی، فاطمه بشری.(1394). سبک‌شناسی انتقادی ترجمه‌­ی داستان یوسف در قرآن و تورات. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد: گروه زبان­شناسی دانشگاه فردوسی مشهد.

    - تلخابی، مهری.(1393). «بررسی رمان «پرنده­ی من»، اثر فریبا وفی، از منظر سبک‌شناسی انتقادی». فصل‌نامه­ی تخصصی تحلیل و نقد متون زبان و ادبیّات فارسی. ش 21. صص 115-154.

    - خامه­ای، انور.(1363). فرصت بزرگ از دست رفته. ج 2. تهران: هفته.

    - دُرپر، مریم(1390). سبک‌شناسی نامه­های امام محمّد غزالی با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی. رساله­ی دکتری: گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد.

    - دُرپر، مریم.(1391). «سبک‌شناسی انتقادی، رویکردی نوین در بررسی سبک بر اساس تحلیل گفتمان انتقادی». فصل‌نامه­ی علمی پژوهشی نقد ادبی. س 5. ش 17. صص 37-62.

    - دُرپر، مریم.(1392). سبک‌شناسی انتقادی(سبک‌شناسی انتقادی نامه­های غزالی با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی). تهران: علم.

    - ـــــــــــــ .(1393 الف). «لایه­های مورد بررسی در سبک‌شناسی انتقادی داستان کوتاه و رمان». مجلّه­ی جستارهای زبانی. دوره­ی 5. ش 6.(پیاپی 21). صص65-94.

    - ـــــــــــــ .(1393ب). «رده­بندی و آسیب­شناسی پژوهش­های سبک‌شناسی فارسی و راه حل­های پیشنهادی». مجلّه­ی فنون ادبی. س 6. ش 1.(پیاپی10). صص 129-149.

    -رضویان، رزاق.(1389). «جایگاه و نقش قهرمان پروبلماتیک در رمان­های رئالیستی فارسی». مقاله­های نخستین همایش پژوهش­های زبان و ادب فارسی: سبزوار. صص 1281-1292.

    - ساچکوف، بوریس.(1362). تاریخ رئالیسم. ترجمه‌­ی محمّدتقی فرامرزی. تهران: تندر.

    - ساسانی، فرهاد.(1389). «تأثیر بافت متنی در معنای متن». مجلّه­ی زبان­پژوهی دانشگاه الزهرا(س). س 2. ش 3. صص 109-124.

    - سلدن، رامان، ویدوسون، پیتر.(1377). راهنمای نظریّه­ی ادبی معاصر. ترجمه‌ی‌ عبّاس مخبر. چ2. تهران: طرح نو.

    - شیخ­رضایی، حسین.(1385). نقد و تحلیل و گزیده داستان­های جلال آل احمد. چ3. تهران: روزگار.

    - شهری، بهمن.(1391). «پیوندهای میان استعاره و ایدئولوژی». فصل‌نامه علمی پژوهشی نقد ادبی. س 5. ش 19. صص 59-76.

    - فاولر، راجر.(1381). زبان­شناسی و نقد ادبی. ترجمه‌ی حسین پاینده و مریم خوزان. تهران: نی.

    - فتوحی، محمود.(1390). سبک‌شناسی نظریّه­ها، رویکردها و روش­ها. چ1. تهران: سخن.

    - فرخنده­کلات، علی.(1395). بررسی ویژگی­های سبکی سه داستان کوتاه صمد بهرنگی با رویکرد سبک‌شناسی انتقادی. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد: گروه زبان­شناسی دانشگاه فردوسی مشهد.

    - فیشر، ارنست.(1349). ضرورت هنر در روند تکامل اجتماعی­. ترجمه‌­ی فیروز شیروانلو. چ 3. تهران: توس.

    -کوچش، زلتن.(1393). مقدمه­ای کاربردی بر استعاره. ترجمه‌­ی شیرین پورابراهیم. تهران: سمت.

    -گلدمن، لوسین.(1381). جامعه، فرهنگ، ادبیّات. گزیده و ترجمه‌­ی محمّدجعفر پوینده. چ 3. تهران: چشمه.

    -گورکی، ماکسیم.(1390). مادر. ترجمه‌ی‌ محمّد قاضی. تهران: جامی.

    - مونت گومری، مارتین.(1373). «رئالیسم». مجلّه­ی هنر. ش 27. صص 363-370.

    - لوکاچ، گئورگ.(1373). پژوهشی در رئالیسم اروپایی. ترجمه‌ی‌ اکبر افسری. تهران: علمی و فرهنگی.

    - مارتین، والاس.(1386). نظریّه­های روایت. ترجمه‌ی‌ محمّد شهبا. تهران: هرمس.

    - مارکس، کارل و فریدریش انگلس.(1359). مانیفست حزب توده. ترجمه‌ی‌ محمّد پورهرمزان. بی‌جا: حزب توده­ی ایران.

    - مدرّسی، یحیی.(1368). درآمدی بر جامعه­شناسی زبان. چ 1. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

    - نوری، مصطفی(1394). روزگار بی­قراری(مازندران و گرگان در اشغال ارتش سرخ 1325-1320). تهران: سازمان اسناد و کتابخانه­ی ملی.

    - وردانک، پیتر.(1389). مبانی سبک‌شناسی. ترجمه‌­ی محمّد غفاری. تهران: نی.

    - ون­دایک، تئون ای.(1382). مطالعاتی در تحلیل گفتمان؛ از دستور متن تا گفتمان­کاوی انتقادی. ترجمه‌ی­ی پرویز ایزدی. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه­ها.

    - هادی، روح­الله و تهمینه عطایی.(1388). «مبانی زیباشناختی رئالیسم سوسیالیستی». مجلّه­ی دانشکده‌ی ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلّم. س 17. ش 64. صص 125-148.

    - یارمحمّدی، لطف­الله.(1383). گفتمان­شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس.

    - یوسفی­نیا، علی­اصغر.(1370). تاریخ تنکابن. تهران: قطره. 

    روزنامه­ها و مجلات:

    - داد

    - دموکرات ایران

    مراکز آرشیوی:

    - سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران(ساکما)

    • Latin resources:
    • Fairclough, N.(2002). Gritical Discourse Analysis.Vol.2. London: Longman.
    • Fowler, et al.(1979). Language and Control. London: Rutledge and Kegan Paul.
    • Fowler, R.(1986). Linguitic Criticism. Oxford: Oxford University Press.
    • Gennet, G& B. crampe.(1988). “Structure and function of the Title in the Literature”. Critical Inquiry. Vol. 14. No. 4. The University of Chicago Press. PP. 692-720.
    • Jeffries, L.(2010). Critical Stylistic.the Power of English. Houndmils, Basingstoke: Palgrave Macmillan.  
    • Leech, G. N and Short, M.(1981). Style in Fiction: A Linguistic Introduction to English Fictional Prose. Harlow: Longman
    • S(2002). “Thresholds of Access: paratextualily and Classification”. Journal of Education for Library and Information Science. Vol. 43. No. 2. Association for Library and Information Science.
    • Simpson, P.(1993). Language, Ideology and Point of view. London: Routledge.  

    Wodak, R.(1989). Language, Power, and Ideology: Studies in Political Discourse. Amesterdam: John Benjamins.