Postmodernism as a Style: Quasi-components in Persian Classic Literature

Authors

1 Associate Professor of Persian Language and Literature, Shahid Chamran University of Ahwaz

2 PhD Student, Shahid Chamran University

Abstract

Abstract
Postmodern literature is one of the main subsets of postmodernism that has been affected by  this situation in North America. In the past two decades, postmodern literature has been formed in Iran and became known as the dominant style. Whenever a literary genre of a culture enters into another culture, if it has not existed previously in that contexts , it cannot form such an effective and durable presence and is not remembered for a long time. Interest in postmodernism is growing in Persian literature and accordingly has  brought about various styles of postmodern fiction, postmodern poetry, postmodern sonnets, and... Growing interest in postmodernism is rooted in classical Persian literature; as the impact of lyrical literature is obvious on modern Persian literature and one of the key factors its success. The root of many of the characteristics of postmodern literature should be probed in its classical forms. Features such as "pastiche, vicious circle, meta-fiction, parody, play with language and Dadaism", that are characteristic of postmodern works, are rooted in classical Persian literature and this factor, is the reason of growth of postmodernism in Persian literature.

Keywords

References

  • منابع

       -     اخوان ثالث، مهدی.(1374). نقیضه و نقیضه‌سازان. به کوشش ولی‌الله درودیان. تهران: زمستان.

    • ایبرمز، میر هوارد و گالت هرفم، جفری.(1387). فرهنگ توصیفی اصطلاحات ادبی. ترجمه‌ی‌ سعید سبزیان. تهران: رهنما.
    • بسحاق اطعمه.(1382). کلّیّات بسحاق اطعمه شیرازی. تصحیح منصور رستگار فسایی. تهران: میراث مکتوب.
    • بیدل دهلوی.(1387). کلّیّات میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی. تصحیح خال‌محمّد خسته و خلیل‌الله خلیلی و با تعلیقات فرید مرادی. تهران: زوّار.
    • پاینده، حسین.(1388). نقد ادبی و دموکراسی. تهران: نیلوفر.
    • ـــــــــــــــ .(1389). داستان کوتاه در ایران(داستان‌های مدرن). تهران: نیلوفر.
    • ـــــــــــــــ .(1390). داستان کوتاه در ایران(داستان‌های پسامدرن). تهران: نیلوفر.
    • پورنامداریان، تقی.(1382). گمشده‌ی لب دریا. تهران: سخن.
    • تولان، مایکل. جی.(1383). درآمدی نقّادانه-زبان‌شناختی بر روایت. ترجمه‌ی‌ ابوالفضل حُری. تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
    • حافظ.(بی‌تا). دیوان حافظ. به اهتمام محمّد قزوینی و قاسم غنی. تهران: کتابخانه‌ی زوّار.
    • حسن‌لی، کاووس.(1391). گونه‌های نوآوری در شعر معاصر ایران. تهران: ثالث.
    • حقوقی، محمّد.(1381). حد همین است. تهران: قطره.
    • خاقانی شروانی.(1389). دیوان خاقانی. تهران: اقبال.
    • رضی، احمد.(2009). «شعرهای تصویری و دیداری در ادبیّات معاصر ایران». مجلّه الدّراسات الادبیّه. ش 53. در aryaadib.blogfa.com/post-378.aspx.(بازبینی در 15 مرداد 1395).
    • زرقانی، مهدی.(1391). بوطیقای کلاسیک. تهران: سخن.
    • سعدی.(1385). کلّیّات. تصحیح محمّدعلی فروغی. تهران: هرمس.
    • صالحی، علی.(1382). شعر در هر شرایطی: گفت‌وگو با سیّدعلی صالحی(پیرامون جنبش شعر گفتار). تهران: نگیما.
    • صفا، ذبیح‌الله.(1369). تاریخ ادبیّات. تهران: فردوس.
    • طاهری، قدرت‌الله.(1384). «پُست‌مدرنیسم و شعر معاصر ایران». پژوهش‌های ادبی. ش 8، صص 29-50.
    • عبداللّهیان، حمید.(1390). «بن‌مایه‌های پسامدرنیسم در مثنوی مولوی». مجموعه مقالات همایش داستان‌پردازی مولوی. bookcity.org/detail/3682/root/1264.(بازبینی در 15 بهمن 1398).
    • علی‌زاده، ناصر و نظری انامق، طاهره.(1396). «مؤلّفه‌های پُست‌مدرنیستی در غزلیّات حافظ شیراز». زبان و ادب فارسی. س 70، ش 235، صص 153- 180.
    • شمس قیس‌ رازی‌.(1314). المعجم‌ فی‌ معاییر اشعار العجم‌. به تصحیح‌ محمّد قزوینی. تهران‌: مطبعه‌ی مجلس.
    • کزّازی، میر جلال‌الدّین.(1388). سراچه‌ی آوا و رنگ. تهران: سمت.
    • منوچهری دامغانی.(1347). دیوان. به کوشش محمّد دبیرسیاقی. تهران: زوار.
    • مولوی.(1376). کلّیّات شمس تبریزی. تهران: امیرکبیر.
    • نجومیان، امیرعلی.(1385). درآمدی بر پست‌مدرنیسم در ادبیّات. اهواز: رسش.
    • وو، پاتریشا.(1383). «مدرنیسم و پسامدرنیسم: تعریفی جدید از خودآگاهی ادبی»، مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان. گردآوری و ترجمه‌ی‌ حسین پاینده. تهران: روزنگار.
    • همایی، جلال‌الدّین.(1386). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: هما.
    • یاحقّی، محمّدجعفر.(1386). فرهنگ اساطیر و داستان‌واره‌ها در ادبیّات فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
    • یوشیج، نیما.(1368). در باره‌ی هنر و شعر و شاعری‌. به کوشش سیروس طاهباز. تهران: نگاه.
    • De Mijolla, A.(2005). International dictionary of psychoanalysis.(Board of Translators, Trans). Michigan: Thomson Gale.
    • Elam, D.(1992). Romancing the Postmodern. London: Routledge.
    • Hutcheon, L.(1985). A Theory of Parody: The Teachings of Twentieth-Century Art Forms. New York: Methuen.
    • Hutcheon, L.(2004). A Poetics of Postmodernism: History, Theory, and Fiction. New York and London: Routledge.
    • Lewis, B.(2001). "Postmodernism and Literature", in Sim, Stuart.(Ed), Routledge Companion to Postmodernism. London: Routledge.(Pp 121-133).
    • Lyotard, J. F.(1984). The Postmodern Condition: A Report on Knowledge.(Bennington, G and Massumi, B, Trans). Manchester: Manchester University Press.
    • Malpas, S.(2005). The Postmodern. London: Routledge.
    • McHale, B.(1987). Postmodernist Fiction. London: Routledge.
    • Readings, B. & Schaber, B.(1993). Postmodernism across the Ages: Essays for a Postmodernity That Wasn't Born Yesterday. Syracuse NY: Syracuse University Press.

    Waugh, P.(1984). Metafiction: The Theory and Practice of Self-Conscious Fiction. London and New York: Routledge.

Research Journal of Literacy Schools
Volume 3, Issue 7
July 2020
Pages 82-99

Files

Share

How to cite

Statistics