The Typology of Characters in the Modern Novel of Shazdeh Ehtejab (The Prince of Conquest) in the Light of Karen Hornay’s Neo-Freudism Approach

Authors

1 PhD student in Persian language and literature, Ghaemshahr branch, Islamic Azad University, Ghaemshahr, Iran.

2 Assistant Professor of Persian Language and Literature, Ghaemshahr Branch, Islamic Azad University, Ghaemshahr, Iran. (Corresponding Author)

3 Assistant Professor of Persian Language and Literature, Ghaemshahr Branch, Islamic Azad University, Ghaemshahr, Iran.

Abstract

Abstract
Among the wide range of literary and critical disciplines of literary works which emerged in early 20th c. was the psychoanalytical approach whose primary concern is the study and examination of literary and artistic products from psychological perspective. The novel Shazdeh Ehtejab (The Prince of Conquest) by the contemporary Iranian novelist Houshang Golshiri is the narration of despair and mental crises of the principal character of the novel, i.e. Shazdeh Ehtejab. In the characterization of the principal character, Golshiri utilizing the technique of stream of consciousness and delving into his ancestral memories of his Ghajari dynasty, dramatized such mental states as fear, inferiority, seclusion, isolation and love wish. The present research was in the light of Karen Hornay’s theory; since the psychoanalyst’s views are in accord with the case study of Shazdeh Ehtejab in terms of characterization. Hornay is one of Freud’s followers in the field of sociological psychoanalysis. The present research took advantage of content analysis method to analyze Shazdeh Ehtejab’s characterization. The results of the research demonstrated that Shazdeh Ehtejab is a psychotic character who for treatment of sense of inferiority, whose substantial part dates back to his childhood, bitter memories of his ancestors’ cruelty on other people, turned to a defense mechanism and isolation. To get rid of such feelings, he took refuge in reviewing those memories. Time in Shazdeh Ehtejab’s mind is chaotic and disorderly and this state of timelessness confronts the reader with the narrative disorder.             

Keywords

References

  • منابع

    • انوشه، حسن.(1376). دانشنامه‌ی ادب فارسی. تهران: وزارت فرهنگ‌ و ‌ارشاد‌اسلامی.
    • بیات، حسین.(1390). داستان‌نویسی جریان سیّال ذهن. تهران: علمی ‌فرهنگی.
    • پاینده، حسین.(1382). گفتمان نقد. تهران: روزگار نو.
    • دیچز، دیوید.(1379). شیوه‌های نقد ادبی. ترجمه‌ی‌ محمّدتقی صدقیانی و غلامحسین یوسفی. تهران: علمی‌ فرهنگی.
    • روزبه، محمّدرضا و دانیاری، کیانوش.(1393). «تحلیل روان‌شناسانه از داستان سیاوش بر مبنای ساختار ذهن فروید». ادبیّات عرفانی و اسطوره‌شناختی. دوره‌ی 10. ش 34. صص 107- 129.
    • شاملو، سعید.(1388). مکتب‌ها و نظریّه‌ها در روان‌شناسی شخصیّت. چ 9. تهران: رشد.
    • شیری، قهرمان.(1395)، جادوی جن‌کشی؛ بررسی داستان‌های هوشنگ گلشیری. مشهد: بوتیمار.
    • سرمدی، مجید و همکاران.(1393). «بررسی قهرمانی شخصیّت در رمان «شازده احتجاب» با تکیه بر کهن الگوهای بیداری قهرمان درون». ادبیّات پارسی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. س 4. ش 2. صص 53-81.
    • غیاثی، محمّدتقی.(1382). نقد روان‌شناختی متن ادبی. تهران: نگاه.
    • گلشیری، هوشنگ.(1347). شازده احتجاب. تهران: کتاب زمان.
    • میرصادقی، جمال.(1380). داستان‌نویس‌های نام‌آور معاصر ایران. تهران: اشاره.
    • میرعابدینی، حسن.(1377). صد‌سال داستان‌نویسی. ج 3. تهران: چشمه.
    • هورنای، کارن.(1394). خودکاوی. ترجمه‌ی‌ محمّدجعفر مصفّا: چ تهران: بهجت.
    • .......................(1393). تضادهای درونی ما. ترجمه‌ی‌ محمّدجعفر مصفّا. چ 4. تهران: بهجت.
    • ......................(1390). شخصیّت عصبی زمانه‌ی ما. ترجمه‌ی‌ محمّدجعفر مصفّا. تهران: بهجت.
    • .....................(1389). راه‌های نو در روانکاوی. ترجمه‌ی‌ اکبر تبریزی. تهران: بهجت.

    Horney, k(1980), the adolescent diries of Karen horney, new york, Basic Books.

Research Journal of Literacy Schools
Volume 3, Issue 7
July 2020
Pages 7-20

Files

Share

How to cite

Statistics